NL
en
Menu

Frank en Els Wennekers

boerenportret Frank en Els Wennekers
Biologische boerderij in Hobrede

In het oer-Hollandse veenweidegebied rondom het dorp Hobrede (NH) heeft Frank Wennekers zijn droom waargemaakt: een bloeiend boerenbedrijf met vleesvee en natuurbeheer. De schapen en Blonde d’Aquitaine runderen delen de weilanden met kwetterende grutto’s, kieviten, tureluurs, scholeksters, graspiepers en veldleeuweriken.

Frank Wennekers is geboren en getogen op een boerderij in Aalsmeer. Hij was de jongste zoon in een gezin van elf kinderen. Zodra hij uit school kwam, sprong hij bij zijn vader op de trekker. Toen Frank elf jaar was, verongelukte zijn vader. “Vanaf die dag moest ik samen met mijn broers de koeien melken,” blikt hij terug. Zoals dat vroeger ging, nam de oudste broer het familiebedrijf over. Omdat hij geen geld had om een eigen boerderij te kopen, koos Frank voor een ander beroep: professioneel brandweerman.

In 1978 ging Frank bij het Amsterdamse brandweercorps werken en kocht hij in de Beemster een huis met zeven hectare grond. “Ik begon gewoon als hobbyboer met wat schapen en koeien.” Later verhuisde hij naar Hobrede. In de polders rondom dit dorp kocht hij in de loop der jaren steeds wat stukken grond.” Inmiddels heeft hij dertig hectare eigen grond en twintig hectare pachtgrond bij elkaar gesprokkeld. Zijn tweehonderd schapen en lammetjes en vijftig Blonde d’Aquitaine koeien en kalfjes lopen verspreid over verschillende locaties, waar hij met een quad naartoe crosst: “In 2011 ben ik gestopt bij de brandweer en fulltime boer geworden. Mijn vrouw Els runt de verbrede activiteiten, zoals de vergaderruimte en het Natuurhuisje, en ondersteunt mij onder andere met de administratie.”

boerenportret Frank en Els Wennekers
"Op anderhalve hectare telde ik wel veertig weidevogelnesten. Dat is echt heel veel!"

Om zijn kleinschalige onderneming levensvatbaar te maken, wist Frank dat hij zich moest onderscheiden in de markt. Hij koos bewust voor een extensieve bedrijfsvoering en sloot zich aan bij de agrarische natuurvereniging. Niet veel later, toen zijn bedrijf er groot genoeg voor was, schakelde hij om naar biologisch. Op zijn kruidenrijke weilanden heeft hij relatief weinig koeien en schapen lopen: “Zo krijgen de weidevogels voldoende rust. De schapen en koeien zijn wel nodig voor het weidevogelbeheer want waar zij poepen, komen vliegjes en dat is voedsel voor de kuikens.” Met allerlei extra maatregelen, zoals plas-dras en hooiland-mooiland, maakt Frank het de weidevogels zo optimaal mogelijk naar de zin. Die inspanning werd beloond: “In 2019 heb ik de Gouden Grutto gewonnen. Ik tel lang niet op al mijn percelen maar op de anderhalve hectare waar ik wel heb geteld, had ik veertig nesten. Dat is echt heel veel.”

Het natuurinclusieve landbouwbedrijf van Frank en Els Wennekers is aangesloten als demonstratie- en leerbedrijf. “Wij ontvangen mbo en hbo studenten van landbouwschool Vonk,” legt Frank uit. “Het lesprogramma is er op gericht om hen te helpen in de omslag naar natuurinclusief denken en werken. Hun ouders hebben vaak een grootschalig en intensief landbouwbedrijf. Het eerste wat de studenten mij vragen: ‘Kan ik een verdienmodel uit bio halen?’ Dat kan, vertel ik hen, door zo min mogelijk kosten te maken. Ik bespaar kosten met een gesloten kringloop: ik gebruik uitsluitend eigen mest, al mijn ruwvoer komt van eigen land en ik heb riet langs de sloten aangeplant voor het strooisel in de stal. Met kunstmest groeit het gewas weliswaar veel harder maar het gaat erom of het rendement hoger is dan de kosten. Je moet niet blind afgaan op het advies van de veevoer- en kunstmesthandelaar. Door zelf te experimenteren en wakker te blijven, kom je een stap verder.”